Με αφορμή την 86η Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης όπου το ΕΑΠ είχε για άλλη μια χρονιά περίπτερο, ξεκίνησε πάλι ένα προμοτάρισμα δίχως αύριο για την τεχνολογική υπεροχή του, τα «σύγχρονα και πρωτοποριακά τεχνολογικά μέσα» που χρησιμοποιεί. Πόση καινοτομία να αντέξουν πια οι φοιτητές του αλλά και ο κόσμος γενικότερα;!

Κάθε εξάμηνο, λίγο πριν την ολοκλήρωσή του, το ΕΑΠ, όπως και τα περισσότερα πανεπιστήμια, διενεργεί την εσωτερική αξιολόγηση των προγραμμάτων σπουδών του. Όπως γνωρίζουμε, αυτή περιλαμβάνει την αξιολόγηση τόσο των καθηγητριών/των μας όσο και της θεματικής ενότητας αλλά και των διοικητικών υπηρεσιών του ΕΑΠ, μέσω διαφόρων ερωτήσεων στις οποίες καλούμαστε να απαντήσουμε με μια διαβάθμιση από το 1 έως το 5. Από αυτές τις απαντήσεις προκύπτει ένας μέσος βαθμός για τους αξιολογούμενους τομείς. Σε περίπτωση που η συμμετοχή ενός τμήματος είναι μικρότερη από το 25%, τότε η βαθμολογία είναι αρνητική.

(ή γιατί χρειαζόμαστε μια ΣΥΓΧΡΟΝΗ οικονομική θεωρία στη ΔΗΔ)

Ένα απαραίτητο disclaimer για αρχή: Αυτό το άρθρο απευθύνεται σε φοιτήτριες και φοιτητές που έχουν γνήσια διάθεση να αποκομίσουν ουσιαστικές γνώσεις μέσα από το εν λόγω προπτυχιακό, αλλά και σε όσες και όσους Καθηγητές-Συμβούλους, Συντονιστές και άλλο ακαδημαϊκό προσωπικό του ΕΑΠ ενδεχομένως τους ενδιαφέρει η άποψη των φοιτητών τους απέναντι σε ένα τέτοιο ζήτημα. Φυσικά, θα ήταν ευχής έργο αυτή η τοποθέτηση να αποτελέσει και μια αφορμή για ένα γόνιμο διάλογο – ακόμα και σε θεσμικό επίπεδο – όσον αφορά τις “παθογένειες” των Θεματικών Ενοτήτων του τμήματος Δημόσιας Διοίκησης που καταπιάνονται με ζητήματα οικονομικής θεωρίας και πολιτικής οικονομίας, όπως η ΔΗΔ32 (Αρχές Δημόσιας Οικονομικής), η ΔΗΔ41 (Διεθνής Πολιτική Οικονομία)* κ.ά.